Ik blog nooit in opdracht, maar wel op verzoek. De meeste boeken die ik hier bespreek heb ik met zo'n verzoek gekregen van de uitgevers. Dat betekent niet dat
zij -of wie dan ook- enige invloed kunnen uitoefenen op de inhoud van dit blog. Ik blog gewoon zoals ik er zelf over denk.

Reacties? Graag! Ik stel het zeker op prijs als mensen de moeite nemen om te reageren.
Heb jij ook een weblog over boeken? Ik ben nieuwsgierig, dus laat gerust een linkje achter in jouw reactie.


maandag 16 juni 2014

Leerzaam eerste Boekenbloggersevent

De fijne kneepjes van het boekbloggen



"Die pakkende openingszin, dáár gaat het om. Als die niet inslaat, ben je de helft van je publiek al kwijt." Ze heeft me te pakken, Marieke Groen, één van de schrijvers van Uitgeverij Meulenhoff Boekerij. Dit was precies wat ik leerde tijdens mijn opleiding journalistiek. Dit was precies wat ik toepaste toen ik nog dagelijks voor kranten en tussendoor ook voor tijdschriften schreef. En waarom paste ik het dan niet toe op mijn eigen boekenblog? 

Ik was nog geen vijf minuten binnen bij de eerste workshop van dit Boekenbloggersevent bij Meulenhoff en ik had mijn eerste les geleerd: voortaan kijk ik beslist kritischer naar mijn blogartikelen. Er waren meer tips die Marieke ons influisterde en waar ik niet eerder bij stilstond.
Zo zul je mij voortaan geen links meer in- of voor mijn boekbesprekingen zien zetten maar eronder. Waarmee ik maar even wil zeggen dat jullie éérst mijn verhaal uit moeten lezen, daarna verwijs ik je wel verder. En een uitgebreide samenvatting voorafgaand aan mijn blog, die zul je ook niet meer zien. Voortaan geef ik geen expliciete samenvatting meer, maar maak in de algemene tekst duidelijk waar het over gaat. En in de gevallen dat die samenvatting echt nodig is, geef ik hem wel achteraf, of in de zijlijn in een kadertje of zo. Waar precies, dat moet ik nog uitpuzzelen, maar in ieder geval zo min mogelijk vooraf. Waarom? Omdat ik dan meteen die pakkende opening kwijt ben, natuurlijk!

Het Boekenbloggersevent zaterdag bleek een goede zet geweest te zijn van Meulenhoff. Enerzijds leren ze zo hun boekenbloggers kennen en schaven en passant de vakkundigheid van deze -veelal- hobbyschrijvers een beetje bij, anderzijds is het een uitstekend middel om de bloggers aan deze uitgeverij te binden. Aandacht en goodies werken nou eenmaal prima als smeermiddel voor bloggers die graag meer willen weten van de boekenwereld, maar die ook graag elkaar eens willen ontmoeten.

Daarbij is zo'n evenement meteen een uitstekend middel om een geheel nieuwe schrijver uit het fonds in Nederland te introduceren. Op basis van haar debuut Tijgers in de nacht heeft Meulenhoff heel hoge verwachtingen van de Australische Fiona McFarlane. Zo iemand moet met een klap op de Nederlandse markt gezet worden. De gebruikelijke promotiekanalen staan natuurlijk allemaal wagenwijd open, maar waarom zouden ze daarnaast niet eens een andere manier proberen? Dan zijn 75 boekenbloggers een prima insteek. 

Mijn tweede workshop van deze middag ging dan ook over dit boek, dat de uitgever ons enkele weken geleden had toegestuurd. We bespraken het in vier willekeurig ingedeelde groepen. Hoe het de anderen verging weet ik niet, maar mijn groepsleden vertelden vooral aan de hand van vragen wat ze van het boek vonden. Echt inhoudelijke discussie leverde dat niet op, maar daarvoor was de groep ook te groot en te divers. De meeste bloggers waren jong, hielden vooral van chick-lit, young adult, thrillers of feel good boeken en maar een enkeling was geïnteresseerd in literatuur. Een behoorlijk aantal had het boek ook nog niet uit, de meesten omdat ze het eerste deel als langdradig en behoorlijk saai beoordeelden. Ik had het boek na die eerste lastige helft wél uitgelezen en wist al dat het verhaal je na verloop van tijd echt pakt. Toch bleek uit de discussie dat er nog veel meer in het boek zit dan je op het eerste gezicht denkt en ik moet toegeven dat er ook voor mij wat nieuwe elementen naar voren kwamen. 

Een borrel, inspirerende gesprekken met schrijvers en collega-boekbloggers en een zware tas met boeken vormden een perfecte afsluiting van deze mooie dag. En zoals die middag al werd gesuggereerd: laat nu de andere uitgeverijen maar komen. Wij, boekbloggers, zijn er klaar voor! 



En o ja, zal ik dan toch maar Marieke Groen linken? Want ze deed het goed!
Haar boeken staan overigens ook nog op mijn lijstje.
Voor ooit, als de stapel hier weer wat geslonken is.


2 opmerkingen:

Anoniem zei

Dat heb je mooi geschreven! Het is ook mijn gevoel over deze dag. Ook ik heb meteen een aantal tips toegepast....;-)

Manjo van Boxtel zei

Tja, eenmaal journalist, altijd journalist. Dat raak je niet meer kwijt, óók niet als je "journalist in ruste" bent. Maar fijn dat je het mooi vindt.