Ik blog nooit in opdracht, maar wel op verzoek. De meeste boeken die ik hier bespreek heb ik met zo'n verzoek gekregen van de uitgevers. Dat betekent niet dat
zij -of wie dan ook- enige invloed kunnen uitoefenen op de inhoud van dit blog. Ik blog gewoon zoals ik er zelf over denk.

Reacties? Graag! Ik stel het zeker op prijs als mensen de moeite nemen om te reageren.
Heb jij ook een weblog over boeken? Ik ben nieuwsgierig, dus laat gerust een linkje achter in jouw reactie.


maandag 16 juni 2014

Heb geduld, de beloning komt op het eind

Fiona McFarlane - Tijgers in de nacht








Het zal je maar gebeuren: je wordt 's nachts wakker en je hoort dat er een tijger door je huis banjert. Dan doe je het toch in je broek van schrik? Als ik zo'n bezoek zou overleven, zou ik daar niet zomaar zonder verdere maatregelen durven blijven wonen. 
Gelukkig blijft Ruth niet lang alleen, nadat ze zulke nachtelijke visite kreeg. De volgende dag staat Frida al op de stoep, gestuurd door de overheid om voor Ruth te zorgen. Maar werkt dat wel? 


Het begin van het boek belooft veel, maar vervolgens kabbelt het verhaal verder en manoeuvreert Frida zichzelf langzaam maar zeker steeds meer naar binnen in het leven van Ruth. Kabbelen ja. Want ik moet bekennen dat ik de eerste helft van het boek echt in vier of vijf etappes heb gelezen. Steeds sukkelde ik in slaap. Nou ja, nam ik mezelf voor, dan lees ik morgen wel verder. En overmorgen. En zo maar door. 
Als ik niet had afgesproken om dit boek helemaal te lezen, had ik het een van die eerste dagen beslist definitief dichtgedaan. Maar ja, die plicht he. 

Gelukkig bestaat er zoiets als plichtsgetrouwheid. Gelukkig, want anders was ik nooit aan die tweede helft toegekomen. Ergens rond bladzijde 170 besefte ik opeens dat het boek mij in zijn greep had. Want gaandeweg voltrekt zich haast ongemerkt een verandering. Stapje voor stapje raakt Ruth verder "van het padje". Naarmate Ruth's geestesgesteldheid achteruit gaat, word je daar als lezer verder in meegenomen. Net als Ruth ga je zelf ook twijfelen aan wat echt is en wat niet, niet alleen in het hier en nu, maar ook in het verleden. Want wat ik in die eerste saaie hoofdstukken las, heb ik dat wel goed gelezen? Is het wel zoals ik het heb opgenomen? Of was er iets heel anders aan de hand? Hoe betrouwbaar is de verteller eigenlijk? Kijk, dán wordt het voor mij interessant. 
Pas toen ik terug kon kijken ontdekte ik de symboliek van de tijger, de functie van een oude liefde die even opduikt, het belang van Frida om Ruth los te zuigen uit haar omgeving. Daardoor kreeg die eerste, saaie helft ook betekenis. 

Behalve de psychologische ontwikkeling heb je natuurlijk ook nog de ontwikkeling van het verhaal zelf. Vanaf de introductie van Frida voel je al aan je water dat er iets niet klopt. Maar wat? Naarmate het verhaal vordert, sust Frida je aanvankelijk wat in slaap: het zal allemaal wel meevallen. En als je dan net een beetje aan haar gewend bent, gaat ze steeds meer dingen doen waardoor je stevige vraagtekens gaat zetten bij haar rol en haar motieven. Tót het moment dat jouw eerste argwaan toch terecht blijkt. Maar op dat moment blijkt de bedrieger ook bedrogen. 

Naast deze ontwikkelingen gaat dit boek ook over oud worden en een naderende dood. Over het verlies van dierbaren, of ze nu zijn overleden of dat ze heel ver weg zijn gaan wonen. Over herinneringen en geheugen, over koesteren en loslaten, over vertrouwen. Fiona McFarlane (35) blijkt hierover in deze debuutroman op een heel persoonlijke en intieme manier te kunnen schrijven, zonder er direct hijgerig met de neus bovenop te zitten. Dat lukt haar door het verhaal te laten vertellen door een niet nader geduide derde persoon. Deze anonieme verteller maakt daarbij geen deel uit van het verhaal, maar volgt alles wel vanuit het personage Ruth. Wat Ruth ervaart, -weet, -zich herinnert, -meemaakt, dat alles geeft de verteller ons weer. We zien de wereld dus door Ruth's bril, met alle vertekeningen die dat met zich meebrengt. Dat maakt ook dat dit boek onder je huid kruipt en dat het je met moeite loslaat. 


GELEZEN:
auteur: Fiona McFarlane
genre: roman
oorspronkelijke titel: The Night Guest
oorspronkelijke uitgave: 21 augustus 2013 
Nederlandse uitgave: 16 juni 2014
vertaling: Dirk-Jan Arensman
uitgever: Meulenhoff 

2 opmerkingen:

Lalagè zei

Wat grappig zeg, we zijn het weer helemaal eens. En ik had jouw blog nog niet gezien toen ik die van mij net postte!!

Manjo van Boxtel zei

:)