Mijn Vrijheid

Vrijdag kreeg ik de dichtbundel Waar we wonen van Thomas Möhlmann. Eigenlijk was ik nog niet van plan hem nu al te gaan lezen, ik worstel me nog steeds door Vrijheid van Jonathan Franzen. Vraag me niet waarom ik worstel, ik weet het zelf niet. Vrijheid is eigenlijk een prima boek, maar tegelijkertijd gaat het maar door en door en door... nou ja, dat dus. Ik kan ook geen rust en de tijd vinden om achter elkaar door te lezen. Die onderbrekingen geven mij vaak het gevoel dat ik iets lees dat ik al eerder heb gelezen. Zou bij zomaar kunnen, want in Vrijheid laat Franzen hetzelfde verhaal meerdere malen terugkomen, steeds door de ogen van een ander. 
Maar toch wil ik dit eerst uitlezen voordat ik aan een volgend boek begin. 

Denk ik.

Verwacht ik. 

Hoop ik....

Zojuist sloeg ik in het voorbijgaan toch maar eens die nieuwe dichtbundel open. De uitgever verwacht dat ik daar iets mee ga doen, maar ik ben er ook een beetje huiverig voor. Gedichten hebben vaak zoveel lagen, ik heb geen idee of ik er voldoende uit haal. Vaak voel ik me wat klunzig als het over poëzie gaat. Tja, en dan nou deze bundel... 

'Twee overzijden' las ik, zomaar ergens een titel midden in de bundel. En zonder nadenken vulde ik ergens achter in mijn hoofd aan '...die elkaar vroeger schenen te vermijden, worden weer buren'. 

Dan pas merk ik dat Möhlmann mij weer aanvult: 'Een minuut of tien dat ik daar lag...'

Verhip. Nijhoff. De moeder de vrouw. Maar dan heel anders. Het gedicht ademt de sfeer van het mij zo bekende sonnet, maar is tegelijk totaal verschillend. Hier wil ik wel meer van weten.

Sorry, Jonathan Franzen. Ik neem nu zelf even de vrijheid, mijn vrijheid, om jouw Vrijheid opzij te leggen. 

---------------------------------------------------------------
Of ik over Vrijheid nog ga bloggen, weet ik niet. Over Waar we wonen in ieder geval wel. Die blogbijdrage  verschijnt hier op 7 december. 

Verder verschijnen hier binnenkort: 
30 oktober - Van dode mannen win je niet, Walter van den Berg
30 november - Zeven minuten na middernacht,  Patrick Ness 
15 december - De gestolen kinderen, Gerardo Soto y Koelemeijer
30 december - Jouw gezicht zal het laatste zijn - João Ricardo Pedro

Deze boeken lees en bespreek ik in het kader van Een perfecte dag voor de literatuur
Daarnaast kunnen er ook te pas en te onpas andere boeken tussen sluipen.