Ik blog nooit in opdracht, maar wel op verzoek. De meeste boeken die ik hier bespreek heb ik met zo'n verzoek gekregen van de uitgevers. Dat betekent niet dat
zij -of wie dan ook- enige invloed kunnen uitoefenen op de inhoud van dit blog. Ik blog gewoon zoals ik er zelf over denk.

Reacties? Graag! Ik stel het zeker op prijs als mensen de moeite nemen om te reageren.
Heb jij ook een weblog over boeken? Ik ben nieuwsgierig, dus laat gerust een linkje achter in jouw reactie.


maandag 5 november 2012

Deon Meyer - Onzichtbaar

(gerecenseerd voor Notjustanybook )
genre: literaire thriller
uitgever: A.W. Bruna
verschenen: november 2012



Korte samenvatting: Emma le Roux ziet in een flits tijdens het televisiejournaal een foto van haar broer voorbijkomen. Tenminste, dat dénkt ze. Maar die broer zou al 20 jaar dood zijn. Na lang aarzelen belt ze naar het natuurpark waar de foto genomen is. Ze beseft niet dat ze daarmee een hele machinerie in beweging zet. Enkele dagen later belagen enkele gewapende mannen Emma in haar huis, wat voor haar reden is om een bodyguard in te huren. Deze man, Lemmer, neemt de verhalen van Emma in eerste instantie niet helemaal serieus, maar als Emma en hij door drie mannen bijna worden vermoord, besluit hij de rollen om te draaien. Met Emma veilig in het ziekenhuis, heeft Lemmer de handen vrij om zelf de jacht te openen op zijn belagers.



‘Onzichtbaar’ is mijn eerste kennismaking met Deon Meyer en het blijkt een uiterst aangename te zijn.
Dit boek heeft toch echt wel meer diepgang en gelaagdheid dan de meeste boeken die tegenwoordig als literaire thriller door het leven gaan. De personages zijn niet vlak, ze hebben allemaal een verleden, twijfels, problemen en tekortkomingen. Net echte mensen dus. Verder slaagt Meyer erin om in dit boek een duidelijk beeld te geven van het Zuid Afrika van nu, waar de officiële rassenscheiding weliswaar is afgeschaft, maar waar apartheid nog zó zit ingebakken in veel mensen, dat zowel het maken van onderscheid als het opzettelijk negeren ervan een grote rol speelt in elk interraciaal contact. Maar hij beschrijft ook de tegenstelling tussen Boer en Rooinek, ofwel Afrikaander en Engelsman: de eerste van oudsher in een ondergeschoven positie, de tweede als heersende klasse. Alleen de Aziaten en andere kleurlingen -die er ook veel in Zuid Afrika zijn- ontbreken in het verhaal.
Behalve een spannend verhaal waarbij pas op het laatst duidelijk wordt hoe de vork precies in de steel zit, is dit boek ook een aanklacht tegen de verwording, het geweld, het onrecht, de macht van het geld, de teloorgang van de overweldigende natuur en de ieder-voor-zich mentaliteit waar het hedendaagse Zuid Afrika mee worstelt. Of zoals Meyer schrijft: de Zuid Afrikaner is eenzaam en ongelukkig.

Het boek is geschreven vanuit de ik-figuur Lemmer. Via Lemmer heeft Meyer heeft een aardige manier gevonden om zijn eigen gedachtegoed naar buiten te brengen. Aan het ziekbed van de comateuze Emma moet Lemmer van de dokter uren achtereen blijven praten, in de hoop zo haar genezing te bevorderen. Zij hoort hem niet, niemand hoort hem. Dus na de koetjes en kalfjes volgen niet alleen de levensgeschiedenis van onze protagonist maar ook zijn denkbeelden, visies en filosofieën. Dit alles krijgt op een heel natuurlijke manier een plaats in het verhaal. Toch wordt het niet zwaar. Meyer brengt lucht in het geheel door Lemmer soms beschouwend zijn eigen leven en handelen te laten relativeren. Ook een soort ingehouden humor werkt verlichtend, zoals bij de Wetten van Lemmer. Allerlei zaken die Lemmer regelmatig tegenkomt, heeft hij in Wetten gevat (mét hoofdletter!). Zo zijn de eerste en tweede Wet van Lemmer nog voor de hand liggend: Raak Nooit Betrokken en Vertrouw Niemand. Maar hij heeft ook Wetten gemaakt over Eenzame Mama’s, Rijke Afrikaners en Kleine Vrouwen. Het mooie is dat Lemmer in de loop van het verhaal zijn eigen wetten steeds meer met voeten treedt.
Dit boek smaakt beslist naar méér. Ik ga dan ook zeker Meyers andere boeken Duivelspiek, 13 uur en Feniks lezen.





Geen opmerkingen: