Ik blog nooit in opdracht, maar wel op verzoek. De meeste boeken die ik hier bespreek heb ik met zo'n verzoek gekregen van de uitgevers. Dat betekent niet dat
zij -of wie dan ook- enige invloed kunnen uitoefenen op de inhoud van dit blog. Ik blog gewoon zoals ik er zelf over denk.

Reacties? Graag! Ik stel het zeker op prijs als mensen de moeite nemen om te reageren.
Heb jij ook een weblog over boeken? Ik ben nieuwsgierig, dus laat gerust een linkje achter in jouw reactie.


donderdag 30 november 2017

Michelle van Dijk speelt in haar debuut met de lezer

Michelle van Dijk - Darko's lessen







Een bijzonder boek ditmaal, een boek waar ik lang naar uit heb gekeken. Het is het literaire debuut van een van mijn collega-recensenten van Een perfecte dag voor literatuur, Michelle van Dijk. Zij publiceert al jaren in o.a. kranten, tijdschriften en op Stadslog Rotterdam, heeft ook al prijzen gewonnen met haar werk, en nu is er dan haar eerste boek.

Het gaat over Janna -net als Michelle een docente Nederlands in het voortgezet onderwijs- die een relatie begint met een van haar leerlingen. Hij is meerderjarig maar toch 15 jaar jonger dan haar én hij was haar leerling. Let op: wás, want Darko was als drop-out van school gegaan net voordat hij ging daten met Janna. Toch heeft hun relatie voor Janna nog de nodige consequenties, maar dat maakt Darko niets uit. Hij is stapelverliefd, Janna is alles voor hem. 
Dan ineens verbreekt ze zonder opgaaf van reden de relatie. 

De manier waarop Darko daarmee omgaat is maar een van de verhaallijnen, er zijn er meer. Darko is in 1993 of zo geboren in Servië, midden in de oorlog dus. Als hij elf is komt hij met zijn ouders naar Nederland, vrij snel daarna scheiden zijn ouders en gaat vader terug. Een deel van het verhaal speelt in Darko's Servische periode. Het is interessant om te lezen hoe de Serviërs tegen bepaalde dingen aankijken die daar in de oorlog gebeurd zijn, dat wijkt behoorlijk af van de hier gangbare publieke opinie, iets dat zeker actueel is in deze dagen van het Joegoslavië-tribunaal. Zoals je op het blog van de auteur kunt zien, is dat is geen literaire fictie maar heeft zij daar onderzoek naar gedaan. 

In de negen jaar dat Darko in Rotterdam woont is zijn Nederlands nog altijd onder de maat gebleven, als je tenminste afgaat op zijn schoolresultaten. Maar als verteller van het boek weet hij zich juist heel goed te redden waarbij de (on)logica van de Nederlandse taal en de Nederlandse mentaliteit regelmatig ter sprake komt. 
Darko zit vooral niet om woorden verlegen als hij praat over zijn gevoelens voor Janna, of over zijn bodemloze verdriet als zij hem laat zitten. Michelle van Dijk heeft zich uitstekend ingeleefd in het gevoelsleven van de 20-jarige adolescent en ik kan me helemaal voorstellen dat hij zich zo voelt. Ik kan me alleen niet voorstellen dat hij -en dat geldt ook voor meer mannen- dit ooit zo mooi, zo intiem, zo intens, zo treffend onder woorden zal brengen. Alle fases komen aan bod: van extase tot diepe rouw en ook hoe hij daarna weer uit deze put klimt.

Het verhaal is vlot geschreven en leest lekker.  Qua tijd had ik er even moeite mee om alles te plaatsen, want wanneer was wat ook alweer? De dood van Boško en Admira op die brug in Sarajevo (1993) en van die mannen uit Sebrenica (1995) staan in mijn geheugen gegrift, maar veel andere data rond de Balkan-oorlog moest ik echt weer even opzoeken. Pas toen ik dat weer een beetje op een rijtje had, ik kon het stuk over Joegoslavië opeens een stuk beter plaatsen.

En dan, aan het einde van het boek, gaat het plot ineens wringen.
Huh, nee he? Het zal toch niet? 
In het hele boek vallen de overeenkomsten al op tussen Janna en de auteur, als lezer heb je zonder dat je het in de gaten hebt en zonder dat je het wilt al verschillende links gelegd. Wanneer de auteur je dan aan het einde écht op het verkeerde been zet, is dat heel verwarrend. Michelle van Dijk speelt hier heel bewust met haar lezers.
Regelmatig moest ik mezelf eraan herinneren dat dit fictie is, maar ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die dit verhaal als autobiografisch zullen opvatten. Geloof me, dat verkeerde been maakt het verhaal alleen maar sterker. 

Kortom: een mooi en interessant debuut dat smaakt naar meer. 


GELEZEN:
titel: Darko's lessen
auteur: Michelle van Dijk
genre: roman
Publicatiedatum: 10 november 2017
uitgever: Uitgeverij Douane

Dit boek las ik in het kader van Een perfecte dag voor literatuur
Lees hier wat andere boekbloggers ervan vonden




2 opmerkingen:

Unknown zei

Manjo, wat een boeiende recensie. En voor mij als schrijver is het ongelofelijk mooi om te zien dat mensen die dingen eruithalen die ik ook echt wilde vertellen. Dank je.

Johanna (theonlymrsjo) zei

Ja, die verschuiving aan het einde maakt het echt een aanrader. Geeft een extra dimensie aan de geloofwaardige verhaallijnen.