Juweeltjes in een doosje

Emmanuel van Leeuwe - MatchBoox 

Een maand geleden zag ik ze opeens voorbijkomen op Facebook: MatchBoox. Huh? Nooit van gehoord. Maar sinds ik in 1966 mijn eerste kinderboekenweekgeschenk kreeg, ben ik weg van boekjes in luciferdoosjes. Inschrijven op de nieuwsbrief van MatchBoox was voldoende om zomaar voor niets vier van deze mooie boekjes te mogen ontvangen.

Nou zijn deze boekjes toch wel iets anders dan het miniboekje dat ik in 1966 kreeg. Luciferboekjes anno nu zijn heel bijzondere, handgemaakte leporelloboekjes: in een fraai geïllustreerde luciferhuls -mét strijkvlak- zit een uitschuifdoosje met daarin het harmonicagevouwen boekje. Elk boekje begint met een halve pagina, waarop het woord Matchboox is gepreegd. Vervolgens komt er een verhaal(tje) of gedicht, de meeste boekjes zijn ook fraai geïllustreerd.

Wauw, wat mooi, wat bijzonder, was mijn eerste reactie. Voor mij was het idee van MatchBoox ook helemaal nieuw. Pas toen ik verder ging zoeken, bleek dat ze al zes jaar bestaan. Waarom wist ik dat niet? Onder welke steen heb ik geleefd? Al googlend ontdekte ik dat alle belangrijke kranten en veel televisieprogramma's er aandacht aan hebben besteed. Maar ik keek blijkbaar de andere kant op. Enfin, het is nooit te laat om iets te ontdekken.

Normaal gesproken zou ik er niet zo mee te koop lopen dat ik blijkbaar zes jaar achterloop op de goegemeente, maar omdat ik deze boekjes echt heel erg mooi vind, besteed ik er hier toch aandacht aan. Al was het maar om jullie, lezers, te laten merken dat je vanaf nu niet meer hoeft te piekeren wat voor cadeautje je voor mij zou kunnen kopen. Voor de prijs van een mooi boeket verras je mij met twéé MatchBoox ;)

Vakmanschap

Maar goed, wat is er dan zo bijzonder aan? Om te beginnen is het allemaal

handwerk, dat ook nog eens met vakmanschap en liefde voor het vak is uitgevoerd. Perfect gedrukt en gesneden, en met een mooi reliëf gepreegd. Vervolgens zijn het ook nog eens unieke boekjes, waarin tekst en vormgeving niet voor elkaar onderdoen en in elkaars verlengde liggen. Veertig bekende schrijvers hebben zich al in een doosje laten doen, om met Donald Jones te spreken. Er zijn kleine serietjes rond thema's bij, bijvoorbeeld vier schrijfsters bekijken het leven van de vrouw allemaal op een andere leeftijd: 5, 17, 45 en 86 jaar. Of een beeldend kunstenaar zoekt vier schrijvers bij een thema, waarbij de kunstenaar vervolgens de illustraties verzorgt. Of de illustraties zijn er al: vier foto's van bloemstukjes tegen een bloemenbehang. De fotografe zocht vervolgens vier schrijvers die een bijpassend verhaal wilden schrijven. Of vier kinderboekjes, dat kan ook.

Wat ik heel bijzonder vind en zeker hier aan wil halen, is de serie van literatuurhistoricus Nop Maas. Hij koos voor zijn reeks de volgens hem vier belangrijkste schrijvers van de laatste vijftig jaar. Natuurlijk is dat de trojka Mulisch, Hermans en Reve, maar nummer vier? Dat is géén Wolkers en géén Haasse, ook geen meer hedendaagse grootheden als Grunberg of Van der Heijden, maar Lodewijk Wiener, de enige uit Maas' selectie die nog leeft en die ten onrechte pas vrij recent enige erkenning kreeg. 

Kunstenaars
Veel schrijvers hebben speciaal voor deze boekjes een nieuw verhaal geschreven. Van sommige reeds overleden schrijvers, bijvoorbeeld Louis Couperus of Cees Buddingh', is een toepasselijke tekst gezocht. Andere schrijvers, zoals bijvoorbeeld Arthur Japin, leverden een fragment aan uit een nog te verschijnen boek. Vaak zocht de schrijver een bijpassend kunstenaar, maar zoals ik al zei zijn er ook kunstenaars die schrijvers zochten. Al bij al leverde het heel veel mooie boekjes op.

De vier boekjes die ik ontving waren: 

- De blinde reiziger van Ronald Giphart, over een hartstochtelijke ontmoeting tussen twee geliefden, geïllustreerd door Nanne Meulendijks;

- Het lied van de moeder van Arthur Japin, over de spin Anansi en volwassen worden. Ook hierin zijn de illustraties van Nanne Meulendijks;

- Digue Ventoux, waarin Bert Wagendorp zijn droom om de fameuze Mont

Ventoux te beklimmen vermengt met zijn eigen fietsrondje op de Westfriese Omringdijk, geïllustreerd door Sjaak Bos;

- Op een dag, twintig korte, gevoelige gedichten van K. Schippers die geen illustraties nodig hebben om binnen te komen.

Ambachtelijk

Initiator van dit alles is Emmanuel van Leeuwe, onroerendgoedbeheerder in het Zuid-Hollandse Bergschenhoek. Van een Franse oom die kunstboeken maakt, leerde hij de ambachtelijke kneepjes van het vak en erfde hij ook de liefde voor kunstzinnige boeken. Van Leeuwe had het al druk genoeg, dus toen zijn oom voorstelde om samen een project te doen, grapte hij dat het een klein project moest zijn. Dat resulteerde in deze bijzondere boekjes in luciferdoosjes.
Van Leeuwe maakt deze boekjes en geeft ze uit, hij schrijft of illustreert ze niet zelf. Maar hoe moet ik veertig schrijvers in één naam vatten in de kop van dit blogbericht? Daarom kies ik daar voor de naam van de initiatiefnemer en uitgever. 

Wil je op de hoogte blijven van nieuwe ontwikkelingen rond MatchBoox, of wil je ook enkele boekjes ontvangen? Kijk dan eens op de Facebookpagina van MatchBoox. En nee, ik heb er geen aandelen of wat dan ook, ik ben alleen maar heel erg enthousiast over deze juweeltjes.

GELEZEN:

MatchBoox, diverse titels van diverse auteurs

uitgever: MatchBoox