genre:
roman
uitgever:
A.W. Bruna Fictie
uitgegeven:
december 2012
Let op: in de korte samenvatting geef ik een essentieel onderdeel van het plot weg. Als je je nog wilt laten verrassen door de inhoud, dan kun je nu beter stoppen. Ik geef dit plotonderdeel weg, omdat het alles te maken heeft met mijn vraag die Ilja Gort in zijn gastblog zal beantwoorden
Korte
samenvatting: In een klein Franse dorpje in
de Pyreneeën is een drukbezochte slagerij. Dorpsbewoners halen er niet alleen
vlees, maar ook de laatste roddeltjes. Nadat de eigenaar overlijdt, neemt zijn
dochter Bernadette de zaak over. Haar echtgenoot -een lapzwans eerste klas-
loopt haar steeds meer voor de voeten. Als hij echt bedreigend wordt, grijpt
Bernadette in. Hier wil ik verder niet teveel op ingaan, feit is dat er op den
duur vier vrouwen in de slagerij werken, allemaal zonder man. Wat niemand weet,
is dat de verdwenen mannen vakkundig zijn verwerkt in de worsten, patés,
rillettes en andere specialiteiten van de vrouwenslagerij. Lange tijd gaat dit
goed, totdat er een politie-inspecteur verschijnt...
Om te beginnen: Gort schrijft Goed! Met hoofdletter ja. Zoals Ilja Gort schrijft, trekt hij de lezer echt het verhaal in. Daarbij bespeelt hij alle zintuigen: je voelt, proeft, ruikt, hoort en ziet wat hij beschrijft. Menig Nederlands auteur kan daar nog een puntje aan zuigen! En zo schrijven is te leren. De een kan het natuurlijk beter dan de ander en een bepaalde aanleg is daarbij zeker van belang. Gort heeft die aanleg en heeft deze ook nog eens goed ontwikkeld.
Daarnaast is het idee achter het boek weliswaar niet helemaal origineel, maar toch bijzonder en bizar genoeg om er een geweldig verhaal van te maken.
Maar dan.
Zeker als iemand zo begenadigd kan beschrijven als Gort, is het jammer dat het door hem vertelde verhaal nog niet echt uit de verf komt. Want het plot blijft behoorlijk vlak: de personages zijn een-dimensionaal en karakterontwikkeling ontbreekt, net als een gelaagdheid of diepgang. Ondanks het verder voortreffelijke schrijfwerk doet dit afbreuk aan het verhaal. En dat is zo jammer, want ook dit aspect van de schrijfkunst is te leren.
Toch wil ik hier niet te zwaar aan tillen. Iemand als Gort, die zich in zijn leven op meerdere terreinen toch een behoorlijk eind boven de massa heeft weten te ontwikkelen, is ongetwijfeld capabel én ijdel genoeg om zich hier verder in te bekwamen. En dan kunnen we er nog wel eens een groot schrijver bij gaan krijgen. Het begin ligt er al.
Om te beginnen: Gort schrijft Goed! Met hoofdletter ja. Zoals Ilja Gort schrijft, trekt hij de lezer echt het verhaal in. Daarbij bespeelt hij alle zintuigen: je voelt, proeft, ruikt, hoort en ziet wat hij beschrijft. Menig Nederlands auteur kan daar nog een puntje aan zuigen! En zo schrijven is te leren. De een kan het natuurlijk beter dan de ander en een bepaalde aanleg is daarbij zeker van belang. Gort heeft die aanleg en heeft deze ook nog eens goed ontwikkeld.
Daarnaast is het idee achter het boek weliswaar niet helemaal origineel, maar toch bijzonder en bizar genoeg om er een geweldig verhaal van te maken.
Maar dan.
Zeker als iemand zo begenadigd kan beschrijven als Gort, is het jammer dat het door hem vertelde verhaal nog niet echt uit de verf komt. Want het plot blijft behoorlijk vlak: de personages zijn een-dimensionaal en karakterontwikkeling ontbreekt, net als een gelaagdheid of diepgang. Ondanks het verder voortreffelijke schrijfwerk doet dit afbreuk aan het verhaal. En dat is zo jammer, want ook dit aspect van de schrijfkunst is te leren.
Toch wil ik hier niet te zwaar aan tillen. Iemand als Gort, die zich in zijn leven op meerdere terreinen toch een behoorlijk eind boven de massa heeft weten te ontwikkelen, is ongetwijfeld capabel én ijdel genoeg om zich hier verder in te bekwamen. En dan kunnen we er nog wel eens een groot schrijver bij gaan krijgen. Het begin ligt er al.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten